অসমীয়া কবিতা-সুখ-কবি-আনন্দ চন্দ্ৰ আগৰৱালা-Assamese poem-Hukh-Famous poem of Ananda Chandra Agarwala

                 

অসমীয়া কবিতা-সুখ-কবি-আনন্দ চন্দ্ৰ আগৰৱালা-Assamese poem-Hukh-Famous poem of Ananda Chandra Agarwala

অসমীয়া কবিতা

 

Assamese poem-Ananda Chandra Agarwala

                     সুখ 

সুখ সুখ বুলি            মানুহ বলিয়া

        নেদেখে সুখৰ মুখ ;

সুখ বিচাৰোঁতে          পায় সংসাৰত

        দুখৰ উপৰি দুখ ৷

দেখিও নেদেখা          কিয় দিন-কণা

        সুখযে হাততে আছে ;

যিটে’ দিব পাৰে          স্বাৰ্থ-বলিদান,

        সুখ ফুৰে পাছে পাছে ৷

অকল নিজৰ          নিমিত্তে নহয়

        আমাৰ জীৱন ভাই,

পৰৰ কাৰণে          খাটিব পাৰিলে

        সংসাৰ সুখৰ ঠাই ৷

পৰৰ অভাৱ,          পৰৰ দুখত

        হিয়া যদি পমি যায়,

পৰক আপোন          কৰিব পাৰিলে

        সংসাৰত দুখ নাই ৷

শক্তি-সামৰথ          পৰৰ সুখত

        বিলাব পাৰিলে ভাই,

পৰৰ কাৰণে          কান্দিব জানিলে

        কান্দোনতো সুখ পায় 

সকলো আপোন     যত নৰ-নাৰী ;

        কাকনো বুলিম পৰ?

পৰমপিতাৰ          সকলো সন্তান

        পৃথিৱী আমাৰ ঘৰ ৷

গাই-গোটা-পেটে-   ভঁৰাল নহ’বাঁ ৷

        লোকৰ দুখলৈ চোৱাঁ,

মানুহৰ সেৱা,       মানুহৰ পূজা,

        পৱিত্ৰ বৰত লোৱাঁ ৷

‘মই’ ‘মোৰ’ ভাবে   তললৈ নমাব

        নাপাব ৰক্ষাৰ তৰী ৷

সুখৰ দুখৰ           মনেই কাৰণ

        মনক কৰিবাঁ থিত ;

ত্যাগত লভিবাঁ     পৰম সন্তোষ

        সাধিবাঁ লোকৰ হিত ৷

স্বাৰ্থৰ বাটত       দুখৰ কাঁইট,

        খোজে পতি বিন্ধে হুলে,

স্বাৰ্থৰ বাট,       সেন্দুৰীয়া আলি,

        সুগন্ধি কুসুম ফুলে ৷

যথাৰ্থ নিঃস্বাৰ্থ   ধৰমী জীৱন,

        বিস্ব-প্ৰেমে ভৰ-পূৰ,

বিশ্বৰ সকলো       ভাই-ভনী তাৰ,

        সুখৰ নপৰে ওৰ ৷

    

 কবি : আনন্দ চন্দ্ৰ আগৰৱালা